بازتابی از یـک عـشق ،

    یـک تـرانـه ی روشن ،

    از چشمه های زلال ،

         بـر امـتداد روز . . .

 آه خـورشـیدِ مـن !

  به ناگاه ، سرآمدی

 از قله های تـوانـستن . . .

آن گاه ، چشمان مان ،

خالی شد از هـوای حضـور

 و چشمه ها ،

 بی صــدای عــبـور. . .

ای عـشق ، بـرفـروز

بر انجمادِ این شب ِ تـار

تا  سیاهی ،

به رُمبد از چشم بـیدار

            ح - ب  "تـــوهـم"

            بیستم آذرماه1392

                1 بامداد